78
|
zzzz
z
zz
Putovanja
/ Travel
Kao u pesmi Serđa Endriga,
Trst, voljeni balkanski
„Čekpoint Čarli“, naglo su
zaboravili pre dvadeset i pet
godina, a onda tu staru ljubav,
nekadašnju kraljicu Jadrana,
opet pronašli – drukčiju, lepšu,
uzbudljiviju...
Trieste l’amore
Come una donna tanto amata
Perduta e poi cercata
Sergio Endrigo, „Trieste“
e
Like in Sergio Endrigo’s
song, Trieste, Balkan’s belo-
ved Checkpoint Charlie, was
suddenly forgotten twenty five
years ago, but now the once and
future Queen of the Adriatic
has been found again – diffe-
rent, beautiful, exciting...
Grad
SA SUDBINOM TRGOVCA
THE TOWN WITH
A MERCHANT’S DESTINY
Tekst / Words:
Nada Mirković
Fotografije / Photography:
Gabriele Crozzoli, Ljubica Despotović, Colam
Zašto je Trst najednom opet
in
?
Je li to zato što je pravi mediteranski
grad, a istovremeno tipično austrougarski,
s bidermajerskim šarmom Beča, pun itali-
janskih ribljih restorančića i barova u kale-
tama, dok u centru posebno mesto zauzima
opera? Možda zato što je manji, uredniji
i gospodskiji od zagađenog, razlivenog
Milana? Zato što ga ne okupiraju, kao
Veneciju, horde jednodnevnih turista sa
kruzera koje najviše zanimaju destinacijski
selfiji i štandovi s kineskim boflom?
Za ljubitelje istorije sve je tu: rimske
iskopine i amfiteatar, velika ranohrišćan-
ska bazilika Svetog Justa (San Giusto),
habzburški dvorac Miramare, neka zdanja
iz vremena italijanskog fašizma, no kao i
nekad, pre pada Berlinskog zida, Trst je
ponovno važna destinacija modnih hodo-
časnika.
Gotovo svi tršćanski gosti s Istoka
– Rusi, Srbi, Hrvati, Česi, Slovaci – obave-
zno posećuju autlet San Dona’ Noventa.
Nekad se kupovalo u samom Trstu, koji
je bio bučna pijaca lažnog lakosta i levisa,
Hongkong za socijalističke zemlje Srednje
Evrope. Saborište spretnih trgovaca i
švercera, avanturista i svakojakih živopi-
snih tipova, grad s oronulim fasadama iza
kojih su se sklapali veliki poslovi i stvarali
fantastični profiti. U kultnoj kafani Delji
speki (Caffè degli Specchi) na Trgu Unita,
glavnom gradskom trgu, najugledniji tr-
šćanski brodovlasnik Gino Marović umeo
je da lupi šakom po stolu i kaže: „Odavde
do Vladivostoka, nas je trista miliona!“
Poreklom Kotoranin, „kraljevski dvorski
dobavljač brodova“, koji je za Aleksandra I
nabavio jahtu, nije u Trstu bio bilo ko – iz
njegove porodice je jedna značajna italijan-
ska svetica, a u njegovom stanu na Vija San
Nikolo dogovorena je 1945. podela okupa-
cione uprave između engleskih i Titovih
oficira! No, to su „tempi passati“...
Kad je propao socijalizam, ugasila
se trgovina što je počivala na značajnim
tršćanskim izvoznim markama – brendiju
štok i kafi hausbrant, uz butike tekstila i
cipela… Danas, Trst se vratio sebi, svojoj
istoriji, industriji i stvarnoj suštini značaj-
ne jadranske metropole Srednje Evrope,
a autlet San Dona Noventa, nimalo nalik
Ponte Rosu, umiven poput Rodeo Drajva,
