56 | čanica kakvu je nosila kraljica ušla u modu. Od tada bele venčanice prate modnu liniju svog vremena, da bi se polovinom 20. veka vratile viktorijanskim uzorima. Pre mode belih venčanica mlade su, shodno svom statusu, nosile svečanu haljinu na venčanju ili najlepšu koju imaju. Venac na glavi i veo dugo su bili glavno obeležje svadbene odežde. Veo je štitio od urokljivih očiju i pogleda drugih muškaraca, a venac je predstavljao simbol plodnosti i terao zle duhove. U drugu polovinu 19. ušli smo u evropskim haljinama S-siluete. Uz njih se nosio korset, a svima poznate krinoline zamenio je turnir, podupirač koji se nosio samo na zadnjem delu. Naš domaći hibrid bile su haljine sa korsetom, širokih sukanja, dok se preko nosilo bogato ukrašeno libade, kratki gornji deo koji se nije zakopčavao, sa širokim rukavima. Libade se nosilo sve do pedestih godina 20. veka. U prethodno stoleće Srbija je ušla prateći evropske modne tokove, a trendovi počinju da se menjaju nikad brže, na svakih deset godina. U jednommomentu modna inspiracija crpi se iz prošlosti, pa je do danas ostalo neko nepisano, ali prihvaćeno pravilo da se trendovi vraćaju svake decenije. Ipak, to je samo inspiracija pojedinimelementima ili siluetama, ali svaki put drugačije upakovana. USrbiji 19. i 20. veka nosile su se frizure, kape i šeširi različitih oblika, ali jednostavniji i znatno smireniji nego u 17. i 18. veku. Većina frizura podrazumevala je kosu podignutu u punđu, čija je glavna uloga bila da podupre kapu ili šešir, koji su bili obavezni deo toalete. Kada su bista i veliki dekolte bili naglašeni, kosa se spuštala do ramena, dok je u vreme kada je moda diktirala zatvorene haljine, kosa je podizana visoko. Libade se šilo od somota i kadife u tamnim bojama sa izvezenim ivicama rukava Libade jackets were sewn from corduroy and velvet in dark colours, with embroidered fringes on the sleeves REČ DVE O OBUĆI Različiti kalupi za levu i desnu cipelu izrađuju se tek od 1870. godine. Do tada zanatlije nisu vodile računa o anatomiji, tako da se svaki par sastojao od dve iste cipele koje su se tokom nošenja prilagođavale stopalima. Sa društvenim promenama menjala se i obuća. Ženska obuća je u to vreme pravljena prvenstveno za kuću jer su žene retko izlazile među narod. Društveni život žena svodio se na odlazak u hamam, pa su tako i drvene nanule za te prilike bile najukrašeniji i najraskošniji stilski detalj. Sa emancipacijom žena nastaju modeli obuće primerene poslovnim aktivnostima. Bindali haljina je među poslednjim modelima nošenim po osmanlijskom uzoru Bindalli dresses were among the last Ottoman style models worn A FEWWORDS ON FOOTWEAR Di erent moulds for left and right shoes have only been made since 1870. Craftsmen didn’t previously take anatomy into account, soeachpair consistedof two identical shoes that adjusted to the feet as theywereworn. Social change also brought change to shoes.Women’s shoes of the time were made primarily for the home, because women rarely went out among the people. The social life of women was reduced to going to the hammamTurkish baths, so the wooden clogs intendedfor thoseoccasionswerethemostdecorativeandluxurious part of the style. Footwear designs suitable for business activities emerged with the emancipation of women.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzExMjc5