| 87 voda i kanalizacije, uvođenja javnog saobraćaja i električne energije. Zbog svega toga je Beograd pred početak Prvog svetskog rata postao nalik drugimevropskim prestonicama. Beograd je po završetku Prvog svetskog rata postao glavni grad novonastale Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnijeKraljevine Jugoslavije. Ratna dejstva ostavila su zastrašujuće posledice po grad i stanovništvo, a mir je doneo razvojnu perspektivu. Grad je privlačio stanovništvo iz različitih krajeva zemlje i inostranstva, uglavnom siromašan svet. Uslovi stanovanja Beograđana bili su veoma različiti. Bile su tu stambene palate, koje su dominirale gradskim centrom, vile u novoformiranimkotežima i kolonijama i skromnije zgrade i porodične kuće. Najbrojnije su bilemale kuće i loši i nezdravi rentijerski stanovi rasuti svuda po gradu. Ulepšavanje i izgradnja grada, posebno centra, bili su među prioritetima gradskih vlasti. Sproveden je međunarodni urbanistički konkurs i izrađen generalni plan iz 1923–1924. godine. Nastavljeno je sa gradnjom vodovoda i kanalizacije, uvedeni su javna rasveta i prevoz, prosečene ulice, uređivani parkovi i trgovi. Grade se javne zgrade, ministarstva, banke, osiguravajuća društva, robne kuće, hoteli, bolnice, škole. Podignuta su dva mosta, jedan preko Save, drugi preko Dunava. Mada je međuratni Beograd opisivan kao jedan od najživljih urbanih centara u ovom delu Evrope, činjenica je da je bio ispunjen višestrukim kontrastima i suprotnostima. TokomDrugog svetskog rata Beograd je rušen više puta. Oštećene su bile javne i stambene zgrade, gradska infrastruktura i industrija. Narodni odbor grada Beograda, novi organ gradske vlasti, 1947. godine doneo je petogodišnji plan razvitka Beograda, kojim je usmeravan razvoj Beograda kao glavnog grada i političkog, privrednog, kulturnog i administrativnog centra. Trebalo je razvijati privredu, poboljšati oskudan i nehigijenski stambeni fond, mrežu zdravstvenih i socijalnih ustanova i povećati broj kulturnih i prosvetnih ustanova. Već 1950. je usvojen generalni urbanistički plan, u skladu sa kojim su nastavljeni izgradnja i širenje grada. Tokom naredne dve decenije uređeni su mnogobrojni gradski prostori, izgrađena potpuno nova naselja i podignute građevine i kompleksi koji i danas predstavljaju simbole Beograda. Važan element u razvoju grada bilo je formiranje Novog Beograda, koji je zamišljen kao administrativni i politički centar socijalističke Jugoslavije i kao takav je predstavljao veliki poduhvat u svakom smislu. The exhibition‘Creation of modern Belgrade: from1815 to 1964’, on the rst oor of the new building of the Museum of the City of Belgrade, represents the urban and architectural development of Belgrade over the course of a 150-year period and its transformation from an Oriental border town into a modern European city. Major changes to the urban fabric of the city took place during the 19th century. Also contributing to this was the relocating of the capital of the then Principality of Serbia to Belgrade in 1841, and the ever-growing immigration of Serbs into the Serbian settlement that formed around today’s Cathedral Church. It was during that same time that Prince Miloš Obrenović expanded the city to encompass the territories of Savamala and Western Vračar, where the rst regulatory plan was made, with land plots distributed to the population free of charge. The regulating and arranging of the town centre, then known as the Varoš in Šancu [Borough in the Trench], bordered by the ‘wreaths’ of Kosančićev, Topličin and Obilićev, Skadarska Street and its route down to the Danube, began after 1867, according to the plan of Emilijan Josimović. The Serbian population, keen to erase the traces of Turkish rule, quickly accepted European examples of architecture and the arranging of cities. This was also in uenced by the fact that the rst urban planning experts came from the largest European cities, but also because Serbian students were then trained in major Austrian, German and Hungarian centres. During the late 19th and early 20th centuries, the Municipality of Belgrade launched major communal works, such as the arranging of transport infrastructure, the building of modern water supply and sewage networks, and the introduction of public transport and electricity. It was due to all of this that Belgrade came to resemble other European capitals prior to the outbreak of World War I. Following the end ofWorldWar I, Belgrade became the capital of the then newly emerging Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes, later to become the KingdomofYugoslavia. The e ects of the war had resulted in horri c consequences for the city and its population, but peace brought with it a developmental perTerazije početkom 20. veka Terazije at the start of the 20th century Beograd je tokom međuratnog perioda prošao kroz urbanu transformaciju i modernizaciju koja je u velikoj meri definisala njegov identitet It was during the interwar period that Belgrade underwent the urban transformation and modernisation that has largely de ned its identity
RkJQdWJsaXNoZXIy MzExMjc5