70 / 132
70
|
lll
l
lll
Vidi ko je u avionu
/ Look who’s on Board
Krila od tate čime se bavi
Marina Maljković je kći poznatog srpskog košarkaškog trenera
Božidara Maljkovića, koji je četiri puta osvajao klupski šampionat Evrope sa
Jugoplastikom, Panatinaikosom i Limožom. Otac je zaslužan što se zarazila
košarkom, ali Marina naglašava da se on nije mnogo pitao kada je odlučila da
se posveti trenerskom poslu.
– Nije se očekivalo da ja postanem trener, već je to trebalo da bude moj
stariji brat – otkriva Marina. – Ali, kao i u ljubavi, to se jednostavno dogodi.
Kada sam počela da se bavim trenerskim poslom bila sam veoma mlada, a
prve četiri godine to sam skrivala od oca. Protivio se kada je saznao; uplašio
za moje zdravlje, jer zna koliko je to stresan i naporan posao. No, već sam
bila trener u Prvoj ligi, i bilo je prekasno da bilo šta menjam...
e
She hid her job from her father
Marina Maljković is the daughter of famous Serbian basketball coach
Božidar Maljković, who won the European club championship four times with
Jugoplastika, Panathinaikos and Limoges. Her father was to blame for her be-
ing “infected” by basketball, but Marina emphasises that he didn’t have many
questions when she decided to devote herself to coaching.
- It was not expected that I would become a coach – rather that was
supposed to be my older brother – reveals Marina. – However, like in love,
things just happen. When I started my coaching career I was very young and
I hid my occupation from my father for the first four years. He objected when
he found out, because he was scared for my health – as he knows what a
stressful and tiring job it is. By then I was already a coach in the first division,
and then it was too late to change anything.
Srpske košarkašice, predvođe
ne igračicom šampionata Anom
Dabović, iza sebe su na putu do
zlata ostavile mnoge košarkaške
sile. U finalu je pala Francuska,
prethodno su eliminisane Turska i
Belorusija.
– Uživamo u do sada nedoži
vljenom uspehu – iskrena je Marina.
– I dalje mislim da je Turska bolji
tim od nas, kao i da je Francuska
kvalitetnija po referencama. Ali,
uzbudljivost sporta je u tome što ne
pobeđuju samo favoriti i najbogati
ji, jer bi u tom slučaju bilo dosadno.
Tokom Evropskog prvenstva
čija je završnica održana u ma
đarskoj prestonici Budimpešti,
Marina Maljković ni u jednom tre
nutku nije pokazivala emocije, nije
menjala staložen, ozbiljan izraz
lica. Osmeh zadovoljstva ozario ju
je tek posle trijumfa.
– Jedno tako veliko takmiče
nje nosi sa sobom snažne emocije
– otkriva Marina. – U času trijumfa
vratilo mi se sve, od početka kari
jere. Mi smo jedna velika porodica
i godinama smo vredno radili za
taj kratki trenutak. Međutim, naš
posao je surov, i svako slavlje
kratko traje, jer je na redu sledeći
izazov.
Jedan od utisaka Šampionata
Starog kontinenta bez sumnje je
autoritet koji je Marina Maljković
nametnula timu od dvanaest de
vojaka.
– Autoritet se uspostavlja zna
njem i poverenjem – naglašava.
– Uz sve to ide ogromna posveće
nost, potpuna predanost, nevero
vatna ljubav prema košarci koja
nas odlikuje. Mi košarku igramo
zaista iz ljubavi i autoritet proizla
zi iz zdravog odnosa.
Prvo mesto u Evropi kvali
fikovalo je reprezentaciju, prvi
put u istoriji, za učešće na
Olimpijskim igrama u Rio de
Žaneiru iduće godine.
– Rano je da pričamo o Riju,
najpre treba emocije da nam se
slegnu pa da potom postavimo
realne ciljeve – smatra Marina
Maljković. – Ova reprezentacija je
od početka napredovala korak po
korak. Pre Olimpijade očekuju nas
kvalifikacije za sledeće evropsko
prvenstvo, želimo da izborimo
mesto i branimo titulu.
Košarka je za Marinu Maljko
vić – život. Na pitanje da li i na
trenutak sebi daje oduška i postoji
li vreme kad ne razmišlja o košar
ci, odgovara:
– Kada bi takav trenutak
postojao, ne bih bila najbolja u
Evropi. Zlato sa reprezentacijom
mi je najveći uspeh u karijeri, ali
od 18. godine života nisam imala
periode stagnacije u radu. Uvek
sam postizala velike uspehe i
zato sebi ne mogu da dozvolim
da se opustim, čak ni na odmo
ru, posebno ne uz obaveze koje
imam dok istovremeno vodim
i klub i reprezentaciju. Na oba
fronta postoje velike ambicije i
zbog toga je opuštanje nedopusti
vo, jer u suprotnom neću i ostati
najbolja.
Ne pokazuje
emocije. Osmeh
zadovoljstva ozario
je tek posle trijumfa
na Evropskom
prvenstvu.
e
No show of
emotion. A smile
of satisfaction only
lit up after victory
at the European
Championships.